అక్షరాలను కుదించడమా? పదాలను పెంచడమా? తెలుగు భాషాభివృద్ధికి మేలు చేసేదెలా?

అక్షరాలను కుదించడమా? పదాలను పెంచడమా? 

తెలుగు భాషాభివృద్ధికి మేలు చేసేదెలా?

భాషపై అభిమానమున్నవారే కొన్ని విషయాలలో భిన్నాభిప్రాయాలు వ్యక్తం చేస్తున్నారు. కొంత అనవసర వాదులాటలు ఆవేశకావేశాలు దొర్లినా మొత్తం మీద తెలుగు భాషాభివృద్ధిపై మన బ్లాగర్లంతా మంచి కృషే చేస్తున్నారు. తెలుగు వెలుగులు విరజిమ్మించగల సత్తా ఉన్నవారు నేటికీ ఉన్నారనిపించడం సంతోషించదగ్గ విషయం. మాతృభాషపై మమకారం తగ్గుతున్నదన్న వాదన సరయినది కాదని ఇది ఋజువు చేస్తున్నదనిపిస్తోంది.

శ్యామలీయం సర్, ప్రవీణ్ గారు, హరి బాబు గారు, శ్రీకాంత్ చారి గారు, జై గారు, అచంగ గారు, వజ్రం గారు,..... ఇలా చాలామంది తమ అమూల్యమైన అభిప్రాయాలు వ్యక్తం చేస్తున్నారు. ఇదంతా సంతోషించదగ్గ, ఆహ్వానించదగ్గ పరిణామం.

అయితే భాషాభివృద్ధి అంటే అక్షరాలు తగ్గిస్తేనే, అనుకోవడం తప్పని నా అభిప్రాయం. భాషాభివృద్ధి అంటే మరో భాషతో ఏవిధంగా పోల్చుకోవాలి? అని చూసుకుంటే అక్షరాల తగ్గింపును బట్టి కాదని నాకనిపిస్తోంది. మన తెలుగు అభివృద్ధి కావాలంటే తెలుగు పదాల వాడకం పెరగాలి. కొత్త పదాల పుట్టుక జరగాలి. గ్రాంధిక గందరగోళం తగ్గాలి. తేలికైన తెలుగు పదాలు అన్నింటా వాడబడేలా పెంపొందాలి. వాటిని ఏరి ఓ చోట కూర్చాలి. వాటన్నింటినీ తగిన విధంగా ప్రచారంలో వాడుకలో పెట్టే కృషి అంతటా జరగాలి. నిరంతరం ఇది వృద్ధినొందాలి. ఏ ఇతర భాషకూ తీసిపోని విధంగా తెలుగుదనం విలసిల్లాలి.

ఉదాహరణకు 'fly-over' కు ఓ సామాన్యుడు 'పైదారి' అని తేలికగా చెప్పేశాడని హరి గారు చెప్పారు. పండితులకే తట్టాలనిలేదు. అవసరం మేరకు సామాన్యులనుండే పదాల సృష్టి జరుగుతున్నదని దీనిని బట్టి తెలుస్తున్నది కదా? ఓ వైపు పరభాషా వ్యామోహంతో మన భాషను కావాలని తక్కువ చేసుకోవడం క్షమించరానిదే. నిజానికి అచంగ గారు చెప్పినట్లు కేవలం బద్దకమే తప్ప తెలుగు పదాల వాడకం గానీ, సృష్టి కానీ కష్టం కాదు. ఇష్టం తగ్గడమే ఈ నష్ట కారణం.

అక్షరాలు తగ్గించాలన్నా, పెంచాలన్నా వాటి ఉపయోగాన్ని బట్టి తప్ప ఏ ఇతర భాషనో చూసి ముఖ్యంగా put కూ but కు ఉచ్చారణలో గల తేడాని వ్రాతద్వారా చూపలేని english భాష ను చూసి నేర్చుకుని, మనం అక్షరాల సంఖ్య కుదింపు చేయాలనుకోవడం ముమ్మాటికీ తప్పే. అదే సందర్భంలో ఌ.ౡ లవంటి అక్షరాల సంగతి ఆలోచించాల్సిందే. ఏ అక్షరం ఏ అవసరం కోసమో తేల్చి బద్ధకం వదిలించుకుని , పర భాషా వ్యామోహం విదిలించుకుని మాతృభాషాభివృద్ధికి అందరం కృషి చేస్తే తెలుగు పదాల సంఖ్య పెంచడం వాటిని అందరికీ పంచడం అందరిచేతా పలికించడం కష్టం కాకపోవచ్చనుకుంటాను. 

కొందరు శ,ష.సలు మూడూ కలపవచ్చంటున్నారు. వాటి ఉచ్చారణలో తేడా ఉన్నందున ఆ అవసరం లేదు. అలాగే 'ర' కు 'ఱ' కు తేడా ఉన్నది. 'ల' కు 'ళ' కు తేడా ఉన్నది. వత్తు అక్షరాలను తగ్గించాలంటున్నారు, తొలుత లేకనే కదా, లోపం ఉందని వాటిని తయారు చేసుకున్నది? అవి గ్రాంధిక గందరగోళానిక్కాదే చేర్చుకున్నది? సులభతరమైన పదాలను వాడడానికేనే? అలాంటప్పుడు వాటినేలా తొలగిస్తాం? అదెలా తెలుగుకు మేలు చేస్తుంది? బాధతోనో , మమకారంతోనో, మోజుతోనో అయితే తప్పు, తప్ప తప్పనిసరిగా ఉపయుక్తమైన అక్షరాలను రూపు మాపాలనుకోవడం భాషాభివృద్ధి కానేరదు.  వీటన్నింటినీ కేవలం ఇతర భాషలలోని అక్షరాల సంఖ్యతో పోల్చి తగ్గిస్తామని అలా చేస్తే భాషాభివృద్ధి అవుతుందనుకోవడం తప్పు అవుతుందని నా అభిప్రాయం.

అక్షరాల సంఖ్య భాషాభివృద్ధికి ఆటంకం కాదు. ఉచ్చారణ మేరకు ఎలా పలుకుతామో తేడాలను బట్టి వ్రాయడానికి అవసరం మేరకు అక్షరాలుండాలి. ఈ నియమం మేరకు లేని అక్షరాలుంటే తగ్గించవచ్చు. లేదా ఇంకా అవసరం అనుకుంటే పెంచవచ్చు. అలా చూస్తే నాకైతే ఌ,ౡ లు మరియూ అరసున్నా తప్ప ఏ ఒక్క అక్షరమూ తగ్గించాల్సిన అవసరం కనపడడం లేదు. క్ష ను కూడా వర్ణమాలలో అక్షరంగా చేరిస్తేనే మంచిదేమో. ఎందుకంటే ఆ వత్తుతో ఆ అక్షరం ఒక్కటే ఉందనిపిస్తోంది. ఇది కేవలం నాకున్న జ్ఞానం మేరకు చెప్పేదే.

నా అభిప్రాయమేమంటే అక్షరాల సంఖ్య కుదించడo కాదు, పదాల పెంపే భాషాభివృద్ధికి దోహదం చేస్తుందని!

మీరేమంటారు?

                                                                                          - పల్లా కొండల రావు.

*Re-published